“Zaten yorgunluk benim genel halim. Bana, “Nasılsın?” diye soranlara, en sık verdiğim yanıtın “Yorgunum” demek olduğunu keşfettiğim günden beri, daha bilinçli olarak “Yorgunum”. Şu memlekette yaşayıp da yorgun olmamak mümkün mü? Beden yorgunluğu dediğinden ne olacak, iki-üç dinlenmeyle geçer, ama ben aslında vatan yorgunuyum! Ruh yorgunuyum, gönül yorgunuyum, hayat yorgunuyum; öğrenmek, bilmek, anlamak, anlamamış gibi yapmak, düşünmek, hissetmek, tanımak, tanık olmak, katlanmak, anlayış göstermek, görmezden gelmek, üzerinde durmamak, idare etmek, üzülmemiş görünmek, alışmak, alışamamak, sabretmek, katlanmak, beklemek yorgunuyum. Tam da artık bu memlekette hiçbir şey şaşırtmaz beni sanırken, her seferinde yeniden şaşırmak yorgunuyum.”
Murathan Mungan, Yüksek Topuklar, Metis Yayınları, 2002, s.109
2 yorum:
Kocaman bir "den den" koymak istiyorum ve aynı zamanda yaşamı oyun coşkusuyla, canlılıkla, keyifle yaşamayı daha çok başarmak istiyorum... Oyun yorgunu olsak, fena mı olur...
Sevgiyle
Hale'cim, ben de senin bu yazdığın satırların altına can-ı gönülden bir "den den" koyuyorum:-) "Oyun yorgunu olmak", nasıl iyi geldi içime bir bilsen! Başarabilmemiz ümidiyle sevgiler.
Yorum Gönder