"Küçük çiftliğin yakınında, sıcağın altında uyuklayan kıyıdan yüz adım ötede, bizi ilk ağırlayan bir köpek sürüsü oldu; sahipleri hemen önlememiş olsalardı bizi parçalayacaklardı. Elli yaşlarında, yoksul kılıklı bir erkekle, bir kadın görünmüştü. Sevinçli ve iyilik çizgileriyle kırışmış yüzleriyle ikisi de hemen hemen aynı şeyleri söylediler: "Gördün mü bak, Kodin; köpekler seni tanımıyorlar gayri! Bu da bizi unutmuş olduğunu gösterir."
Panait İstrati, Kodin, Varlık Yayınları,1981, s.57
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder