"... Bir günbatımı olur Kordan'da doyamaz insan seyretmeye. Güneş turuncu renkli dev bir tekerlek gibi Ege Denizi'ne dokunur önce ve ardından susuzluğunu hatırlayıp, yavaş yavaş ama kana kana içer denizi. Onun denizle her akşam hep aynı özlemle yeniden buluşması çok heyecan vericidir. Büyülenir insan. Güneşle denizin aşkını günbatımında seyretmeye doyum olmaz. Sonra güneş çekinerek, sanki yüzme bilmiyormuş gibi utanarak denizin içine girer ve onun içinde erir usulca. Tek bir zerresi kalmayıncaya kadar erir, ama erirken o kadar mutludur ki, sevinçten titrediğini herkes görür. Güneş son zerresinde bile mutludur erirken Ege'de. İnsan kendi gözleriyle seyrederken bile bu olağanüstü tabiat mucizesine tanık olduğuna inanamaz; orada, Kordon'da akşam çayını içerken... Kordon'da bir kere günbatımını seyreden artık bir daha yaşamdan sıkılmaz."
Buket Uzuner, Şiirin Kızkardeşi Öykü, Everest Yayınları, 2003, s.46-47
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder