18 Ağustos 2009 Salı
Koşullu Davet
Bana kendi düşüncenle gel
Dost düşüncenle
Ve ben kendi düşüncemle
Uzaklaşayım senden
Dost kaçayım
Kendi düşüncenle kovala beni
Dost kovala
Yüce sevgilerin doruğundayım ben
Yamaçlardan uzan ve yakala
Dost yakala
Gözlerime bak
Ellerimi tut
Aç bir çocuğun
Ekmeği tuttuğu gibi
Dost tut
Sonra da salıver gitsin beni
Ben
Sen değil miyim?
Naci Elmalı, 1990’lı yıllar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Ne güzel söylemiş, bayıldım!
Ben de:-)))
Sevgili Ayşe, yorumuma yazdığın yanıtdan sonra bu şiiri bir daha okudum.
"Yahu bu şiiri ben yazmalıydım" düşüncesi bir tuttu ki elimden. Ne yalın bir söyleyiştir; koca bir insanlık ve felsefe bilgeliği içermesi de cabası. Amaaan, şiiri açıklama denemeleri yapıyorum sanırım. Bunu yapmayacağım. An, şiir ve aşk, tanımsız kalsın. Gizemli değil, tanımsız.
Sevgiler.
Yorum Gönder