"Behçet Necatigil"

“Dakikalar Bizi göstersin; Ben, Sen, O, Biz, Siz, Onlar”
Ben, sen o;
Biz, siz, onlar,
Behçet Necatigil hepimizi anlattı.
Ev orada duruyordu. Yanında başka evler vardı.
Sokaklar akıp gidiyordu aralarından,
Küçük bir kız gazete satıyordu,
Bir kadın aynaya bakıyordu,
Ordaydı bakkallar, çarşılar, parklar orda;
Bir adam elinde fırça; kapısını boyuyordu;
Behçet Necatigil evine dönüyordu,
Şurası yazlık sinemaydı eskiden,
Şurdaki fotoğrafçının vitrininde
Herkesin yüzü vardı, ama ne tuhaf
Herkes ayrı yere bakıyordu.
Durdu Behçet Necatigil,
Eliyle alnını sildi;
Üzgünüm dedi,
Bir çalar saat almalıyım
O kadın yine aynaya baksın
Adam yine kapıyı boyasın
Küçük kız gazete satmasın
Bir çalar saatim olsun
Saniyeler evin beş halini söylesin
Ev, Eve, Evi, Evde, Evden,
Dakikalar bizi göstersin,
Ben, Sen, O, Biz, Siz, Onlar.

Cemal Süreya, Aritmetik İyi Kuşlar Pekiyi, Yapı Kredi Yayınları, 2004, İstanbul, s. 27