“Bazı cumartesi sabahları erken kalkar, 17 numaralı karayolundan güneye, Santa Cruz’a yollanırdım; Ford virajlı dağ yolunu tırmanırken epece zorlanırdı. Arabayı eski deniz fenerinin yanında durdurur, denizden yuvarlana yuvarlanan yükselen pusa bakarak güneşin doğuşunu beklerdim. Afganistan’dayken okyanusu salt filmlerde görmüştüm. Karanlıkta, Hasan’ın yanında otururken, okuduklarımın doğru olup olmadığını merak ederdim: Deniz havası gerçekten de tuz mu kokardı? Hasan’a, bir gün yosun kaplı bir kumsalda yürüyeceğimizi, ayaklarımızı kumlara gömeceğimizi ve ayak parmaklarımızı kaplayan, sonra da çekilen suyu seyredeceğimizi söylerdim hep. Pasifik’i ilk gördüğümde, ağlamamak için kendimi güç tuttum. Çocukluğumun sinema perdesindeki kadar engin ve maviydi.”
Khaled Hosseini, Uçurtma Avcısı, Everest Yayınları, 2008, s. 139
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder