Altını Çizdiğim Satırlar
Hakkımda
Ayşe
Profilimin tamamını görüntüle
Blog Arşivi
►
2014
(5)
►
Mayıs
(1)
►
Şubat
(4)
►
2011
(3)
►
Temmuz
(1)
►
Nisan
(1)
►
Mart
(1)
►
2010
(184)
►
Kasım
(2)
►
Ekim
(1)
►
Eylül
(4)
►
Ağustos
(22)
►
Temmuz
(22)
►
Haziran
(23)
►
Mayıs
(23)
►
Nisan
(23)
►
Mart
(23)
►
Şubat
(20)
►
Ocak
(21)
▼
2009
(259)
►
Aralık
(23)
►
Kasım
(21)
►
Ekim
(20)
►
Eylül
(20)
►
Ağustos
(22)
►
Temmuz
(23)
►
Haziran
(22)
▼
Mayıs
(19)
"Bu Ölen De Kim?.."
"Herkes Gibi..."
"Ne Kadarcık Bir Fark..."
"Bir Yüzü Bir Yüze..."
"Tek Satır" Haftası
Sezen'den Saylan'a Veda
"Yoga"
"Hayattan" Altını Çizdiklerim
"Bu Barış Var ya..."
Ayak İzlerin Şiire Dönüşsün...
'Takvim Tutmazlığı'
'Mevlana’dan Zıvanaya'
Yine Şiir...
"Estetik Bir Böceğim Ben!"
"Bugünün Efendisi/Geleceğin Efendisi"
"Olağan ve Olağanüstü İnsanlar"
"43 Yaş"
"Suç ve Ceza" Haftası
Zoru
►
Nisan
(22)
►
Mart
(23)
►
Şubat
(21)
►
Ocak
(23)
►
2008
(12)
►
Aralık
(12)
14 Mayıs 2009 Perşembe
Ayak İzlerin Şiire Dönüşsün...
İz
Neye dokunsan çiçekleniyorsa,
neden yok oluyormuşsun sonsuzluklarda,
ayak izlerin şiire dönüşüyorsa ardında!
Hakkı Özkan, Gül Sesleri, Yeni Pan Yayıncılık, 1991, s. 62
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sonraki Kayıt
Önceki Kayıt
Ana Sayfa
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder