(...)
Ondan sonraki hafta Kafka büroda yoktu. Ona ancak on veya on dört gün sonra yeniden eve dönerken eşlik edebildim. Kitabı bana vererek şöyle dedi. "Herkes, beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor. Şimdi hayvanlarla ilgili bunca şey yazılmasının nedeni de bu. Özgür ve doğal bir yaşama duyulan özlemin ifadesi. Oysa insanlar için doğal yaşam, insanca yaşamdır. Ama bunu bilmiyorlar. Anlamak istemiyorlar. İnsan gibi yaşamak çok güç, o nedenle hiç olmazsa kurgusal düzeyde bundan kurtulma isteği var."
Kafka'nın düşüncelerini geliştirdim: "Büyük Fransız Devrim'inden önceki gibi bir akım. O zaman, doğaya dönelim, deniliyordu."
"Evet" diye başanı salladı Kafka. " Ama bugün daha ileri gidiliyor. Yalnız söylenmiyor -ama yapılıyor da. Hayvana geri dönülüyor. Böylesi, insanca yaşamaktan çok daha kolay. Herkes sürüye katıldığından ötürü güvenlik içersinde, kentlerin yollarından geçip işe, yemliklerinin başına ve eğlenceye gidiyor. Tıpkı büroda olduğu gibi, sınırları iyice çizilmiş bir yaşam. Böylesi bir yaşamda mucizeler değil, yalnızca kullanma talimatları, doldurulacak başvuru formları ve kurallar var. Özgürlükten ve sorumluluktan korkuluyor. O nedenle insanlar, kendi yaptıkları parmaklıkların ardında boğulmayı yeğliyorlar."
Franz Kafka, Dönüşüm/Dönüşüm'le İlgili Başkaca Yazışmalar, Günce Notları ve Konuşmalar, Kafka'nın Gustav Janouch'la Konuşmalarından (1920-23), Can Yayınları, 2003, s.94
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder