“Hani bir kere senle odun taşıyorduk. Benim göğsümde bir şey çalınıyordu da ben korkmuştum. Tencereler tıngırdıyor sanmıştım. Sen de gülmüştün bana. O çalan yüreğimmiş. Şimdi biliyorum artık.
Geçen hafta Nevin’le odun taşıyorduk yine. Sordum ona.
- Senin de yüreğin çarpıyor mu, diye.
Çarpıyormuş. Herkesinki çarparmış. Ama kimininki aydınlık olurmuş, kimininki karanlık. Dışarıdan hangisinin karanlık, hangisinin aydınlık olduğu nasıl anlaşılır İnci?”
Feride Çiçekoğlu, Uçurtmayı Vurmasınlar, Yön Yayıncılık, 1986- Dünya Barış Yılı, s. 79
2 yorum:
Çok güzel!
Beğenmene sevindim.
Yorum Gönder