“Sonunda toparlanıp kalktığımda, ameliyat masasından sıvışmayı becermiş, hala anestezinin etkisi altında bulunan bir adama benziyordum, sendeleyerek yürürken. Her şey tanıdık, ama gene de anlamsız geliyordu; her gün kendiliğinden yaptığımız bir hesapla masa, iskemle, bina, insan dediğimiz birkaç basit izlenim arasında bir bağlantı kurmak, yüzyıllar alıyordu şimdi.
…
Bir boşluk içinde dolaşan hortlaktım ben. Oturmak, durmak ve bir sigara yakmak, oturmamak, solumak ya da solumayı durdurmak, hepsi birdi.”
Henry Miller, Seksus, Telos Yayıncılık, 3. Basım, s. 9
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder