Aşk'a Devam...
“Hancının avuç çizgilerini inceledim; derindi, çatlak çatlıktı, istikrarsızdı hatlar. Kısım kısım hareler belirdi gözlerimin önünde. Her insanın etrafında farklı renklerden bir hale olur. Bu adamınki boza yakın, ölgün bir maviydi. Ruhunun cevheri oyulmuş, kenarları örselenmişti. Dışarıdaki dünyaya karşı kendini savunacak içsel kudreti kalmamıştı adeta. İçten içe kuruyan bir bitki misaliydi hancı aslında. Yiten ruhsal kudretini ikame etmek için fiziksel kudretini ikiye katlamıştı. İçindeki zayıflık dışına şiddet olarak yansıyordu. Bu sebepten, hep başkalarına meydan okuyordu.”
Elif Şafak, Aşk, Doğan Kitap, 2009, s. 53
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder