Çocuğun Övgüsü
Islanıyor yaprakları güllerin
Çözülmez gibi duran sis altında
Sen bu gülleri bilirsin
(Düşler gibi işlenmiş çocukluğuna)
Gözlerde ıslanan denizleri bilirsin
Sen her şeyde varsın çocuksun çünkü
Dünyada güneşsin ilk günden beri
Resimlerde aysın aydedesin
(Bir gün alıp gitmiştin geceyi)
Daha o gün gördüm bütün kavgayı
Gülüp geçtin (Savaşmaktır gülmek
Çünkü sen de savaşçısın
Çocuk olmak kolay mı)
Umudun en yalını en doğrusu
Senden öğrenildi her çağda
Varolan bütün sularda anlamsın
(Belki biraz kuşkusun akşamlarda)
Denizlerde gemisin denizsin hiç bitmeyen
Güllürde pembeliksin morluksun zambaklarda
Afşar Timuçin, Böyle Söylenmeli Bizim Türkümüz, Son Yüzyıl Büyük Türk Şiiri Antolojisi Cilt II, Ataol Behramoğlu, Sosyal Yayınlar, 1987, s.798
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder